همه کویرها و همه بیابانهای دنیا یه روزی دریا بودن و همه دریاها و اقیانوسهای بزرگ یه روزی به کویر تبدیل می شن
همون دریاهایی که تو خیالشون فکر می کردن بزرگن و تنها نیستن
دریا دریا تو از این همه قطره بوجود اومدی قطرهایی که کنار هم بودن و تنها نبودن
دریا دریا تو بزرگ بودی تو آبی بودی برنگ آسمون ولی خشک شدی از بین رفتی
حالا تو بگو تکلیف من تو این دنیا چیه
شاید وقتی منم مثل تو خشک شدم از این تنهایی در بیام
شاید تو اون دنیا یکی دلش به حال من بسوزه و کناره من بشینه روی یه تخته سنگ و به حرفهای نگفته من گوش بده بعد هم خیلی اروم بره...
| نظرات دیگران ( ) |
هر شام و سحر تویی قرار دل من
دل بند منی تو ای بهار دل من
یک غنچه ی گل شکفت در سینه ز عشق
هدیه است تو را ز لاله زار دل من
استاد حسنعلی محمدی
| نظرات دیگران ( ) |
یادمه از قدیم یعنی از زمانی که بچه بودم وقتی صحبت از دفاع از حق می شد بزرگترا بهترین کسی رو که می خواستن مثال بزنن امام حسین بود و می گفتن امام حسین در راه دفاع از حقش شهید شد و یکی از اهداف شهادتش این بود.
بین کوتاه اومدن یا گذشت کردن و دفاع از حق به اندازه یه مو فاصله هست که موتاسفانه خیلیا هستن که متوجه این فاصله نیستن و بعضی وقتها به جای این که از حقشون گذشت کنن با دعوا و مرافه حقشونو میگیرن و برعکس اونجایی که باید حقشونو با دوا هم که شده بگیرن خیلی راحت گذشت میکنن.
به عنوان مثال می بینی که تو صف نون دعوا شده وقتی میری علتو می پرسی می گن سره جا که کی جلو تر بوده دعوا شده!!! دعوایی که میتونست با یه گذشت ساده حل بشه ولی حالا از یه طرف دیگه یه وقت یه نفر با این که داره به شخصیتش توهین میشه یا به ناموسش توهین میشه هیچی نمیگه و وقتی میگی چرا چیزی نمیگی ؟ میگه ای بابا گذشتو گذشتن برای همین مواقع دیگه!!!
این برخوردها دلیلش اینه که خیلیا وقت گذشت کردنو یا وقت دفاع از حق کردنو نمی تونن تشخیص بدن.
به نظر من تا زمانی که شخصیت یا فهم آدم مورد توهین واقع نشده آدم می تونه گذشت کنه و از حقش بگزره ولی زمانی که به شخصیت و فهم آدم توهین شود باید آدم با تمام وجود و تمام قوا بایسته و از حق خودش دفا کنه حتی اگه به قیمت جونش باشه . این نظر منه و من بهش عمل می کنم
| نظرات دیگران ( ) |
تنهایم
تنهای تنها
همچو مرغ مهاجر دور از همسفران تنهایم
هیچ کس نیست که فقط بشنود دردهایم را
هیچ کس نیست که از سینه خالی کند این بغذ گران را
در تنهایی خویش نجوا میکنم با خالق خویش
میگویمش ای هستی من
تو را هست آیا حوصله ناله من؟
نمی دانم آیا می گذارد وقط گران
بر من سیه چهره نادان
ای مهربانم می بینی چگونه دارم ظاهری شاد
ولی آیا دانی دارم باطنی زار؟
سبب از شادی ظاهر
حفظ آبروست لا غیر
تا کی این صورتک خندان
باید باشد بر باتن گریان
خدایا طاقتم تاب است تاب
خدایا تنهای تنهایم در این دنیای وا نفسا
| نظرات دیگران ( ) |
من گنهکارم گناهم عاشقی ست
در ره دل اشتباهم عاشقی ست
جلوه ی خورشید ایمانم شکست
پرتو شام سیاهم عاشقی ست
ناله هایم را نمی داند کسی
سوز و ساز و درد و آهم عاشقی ست
بی پناهان را خدا باشد پناه
در شب حسرت پناهم عاشقی ست
عدل را امروز گردن می زنند
عقل و برهان و گواهم عاشقی ست
لشکر نامردمی ها حمله کرد
وای من ! تنها سپاهم عاشقی ست
چشم ها را بسته ام تا ننگرم
کآنچه ریزد از نگاهم عاشقی ست
یوسف مصرم به چاه افتاده هم
چاه و جاه و رسم و راهم عاشقی ست
استاد حسنعلی محمدی
| نظرات دیگران ( ) |
چند روز پیش تو مترو نشسته بودم و مثل همه آدمهای دیگه سرم تو لاک خودم بود
تو یه ایستگاه دوتا جوون هم سن و سال خودم اومدن توی مترو و با یه حالت
عجیبی شروع به حرف زدن کردن و بلند بلند می خندیدن
یه پسر جوون که با خانومش نشسته بود به اون دوتا اعتراض کرد و اون دو نفر
که تو حالت طبیعی نبودن شروع کردن به اون جوون جلوی خانومش فحش
ناموسی دادن و بعد از کلی دادوبیداد ایسگاه بعد پیاده شدن و رفتن.
بعد از این ماجرا من از خودم خیلی بدم اومد چون من مثل خیلیهای
دیگه حتی برای جدا کردن هم جلو نرفتم و این کارم هم دلیلش ترسیدن
نبود بلکه تنها دلیلش این بود که من با خودم گفتم به من چه؟؟!!
به عبارت عامیانه تر بی خیالی طی کردم
ماها هممون داریم میریم به این سمت که به هم نوع خودمون اهمیت ندیم
فقط امیدوارم خدا مارو به خودمون واگذار نکنه وگرنه وضع از اینی که هست بدتر می شه
| نظرات دیگران ( ) |
عشق می ورزی خرابت می کنند
دوست می داری جوابت می کنند
کوه باشی استخوانت بشکنند
ناله باشی در دهانت بشکنند
مهربانی غرق در گرداب هاست
شادکامی ها فقط در خواب هاست
از ستایش های رو در رویشان
از چروک چهره و ابرویشان
آه آرام و قرارم نیست نیست
آشنایی در کنارم نیست نیست
استاد حسنعلی محمدی
| نظرات دیگران ( ) |
ما در مقابل حضرت علی هیچی نیستیم . میدونی چرا ؟
اگه چیزی که برای تو هست و حقت هست رو یکی ازت بگیره خدا وکیلی چیکار میکنی؟
اگه یکی جلوی همه و تو خیابون بزنه تو گوشه زنت چیکار میکنی؟
اگه یکی بازوی زنتو با یه آهن بشکونه تو چیکار میکنی؟
اگه یکی به ناحق تناب ببنده دور گردنت و تورو تو خیابون بکشه تو چیکار میکنی؟
اگه یکی هر روز تو خیابون وایسته و بهت ناسزا بگه تو چیکیر میکنی؟
و هزاااااارتا اگه دیگه که برای علی پیش اومد و هیچی نگفت و صبر کرد تا موقش برسه
ولی تا اون موقه فقط هرفاشو با چاه میزد
سرشو میکرد توی چاه و از بدیهای مردم میگفت از نامردا و نامردیها میگفت
از این میگفت که مردم چشمو گوششونو بستن و نمیخوان حقیقتو ببینن
از این میگفت که فاتح در خیبر نمیتونه از زنش دفا کنه
و هزااااارتا دردو دل دیگه که باعث شده اون چاه هنوزم گریه کنه
ولی آخر همه اون دردو دلاش عوض نفرین میگفت خدایا مردم به من بد کردن
ولی تو با اونها خوب تا کن و هدایتشون کن!!!
اینه فرق ماها با اون بزرگوار
| نظرات دیگران ( ) |
من بی تو و تو با دگران می گذریم
شادی کنی و غمت خورم باکی نیست
چون هر دوی ما از این جهان می گذزیم
استاد حسنعلی محمدی
| نظرات دیگران ( ) |
به نظره من زندگی در عین سختیش خیلی آسونه اما به یه شرط و اون شرطم
اینه که ما قبول کنیم تو این دنیا هممون یه رهگذر بیشتر نیستیم و همگی یه روز
به اونجایی که ازش اومدیم بر می گردیم.
اگه ما این حقیقتو قبول کنیم دیگه خودمونو برای بدست آوردن ثروت بیشتر به
زحمت نمیندازیم یا دیگه سره همدیگرو کلاه نمیذاریم البته من مخالفه تلاش برای
زندگی بهتر نیستم ولی به چه قیمت؟؟؟
آیا قیمتش این قدر زیاده که ما عزیزترین کسانمونو از خودمون دور کنیم یا به عبارت
بهتر از دستشون بدیم؟؟؟
تازه گیریم که شدیم پولدارترین مرده جهان آخرش که چی؟ اونی که پول داره آخرش
میره تو یه وجب جا میخوبه و اونی هم که نداره همینطورتازه اونی که نداره بارش
سبکتره و کارش زودتر انجام میشه.
میگن یه روز ناپلؤن وقتی رو تختش دراز کشیده بوده بوده میشنوه که یکی از نگهبانها
میگه:خوش به حالش رفته راحت خوابیده اونوقت ما تا صبح بیداریم
ناپلؤن نگهبانو صدا میکنه و میگه:بخواب رو تخت من و بعد یه شمشیرو با یه نخ آوزون
میکنه روی قلب نگهبانه و بعد میگه حالا راحت بخواب
نگهبان میگه خیالم راحت نیست و نمیتونم بخوابم و بعد ناپلؤن میگه تو که یه شمشیر رو
سینته اینجوری هستی پس چهطور میگی من راحت خوابیدم تازه من صدتا شمشیر رو سینمه
| نظرات دیگران ( ) |
